Szanowni Państwo,

    Być sobą nie jest wcale łatwo. W czasach powszechnej mody na konformizm i masowego rozwoju swoistej choreografii o bogatej gamie kokieteryjnych pochlebstw i ukłonów Andrzej Czeczot jawi się, jako zjawisko kompletnie nietypowe. Brak pokory i przewrotność, czy też jak kto woli działanie pod przysłowiowy prąd to cechy, które Czeczot ma we krwi niemalże od urodzenia i z żelazną konsekwencją stosuje do dzisiaj. Obrazoburstwo i libertynizm tego Artysty może czasami drażnić, a nawet irytować. Czeczotowi nie można jednak odmówić jednego. Jest nieustępliwym i przekonywającym zarazem bojownikiem, walczącym z pleniącymi się wokół obłudą i zakłamaniem. Sarkazm i ostrość symboliki zawarta w Jego rysunkach dotyka nas w sposób wyrazisty, niemalże do bólu, powodując jednocześnie niepohamowany śmiech i radość. Taki jest Czeczot i nie ma na to rady!

    W latach 60-tych, to jest w latach, gdy dorastałem, moje satyryczne myślenie kształtowane było głównie przez rysunki i teksty ze „Szpilek”. Czeczot był w nich obecny od zawsze (przynajmniej dla mnie), a sugestywność Jego rysowania była mi szczególnie bliska. Na pewno nie byłem w tym odosobniony. Z upływem lat Andrzej Czeczot stał się jednym z najistotniejszych i, nie boję się tego powiedzieć, najważniejszych polskich rysowników satyrycznych. I to nie tylko w odczuciu widzów czytelników swoich rysunków, ale także w ocenie całego środowiska artystów karykatury i krytyki. Obecna wystawa w Muzeum imienia Kazimierza Pułaskiego w Warce jest więc wyrazem uznania dla oryginalnego talentu i poczucia humoru tego Artysty, Artysty wybitnego i niepowtarzalnego.

    Ekspozycja prac Andrzeja Czeczota pomyślana jest jako retrospektywa. Znajdują się więc na niej rysunki różnorodne, poczynając od tych sprzed lat publikowanych w „Szpilkach”, „Studencie” i „Literaturze”; rysunki záczasów pierwszej „Solidarności” i z okresu emigra-cyjnego, aż po te najnowsze z „Polityki” i „Nie”.

    Cieszę się, że nasza wystawa trafiła do Muzeum imienia Kazimierza Pułaskiego w Warce i dziękuję pani dyrektor Annie Matlakowskiej za owocną współpracę z Muzeum Karykatury imienia Eryka Lipińskiego w Warszawie.

    Publiczności życzę po prostu dużo dobrej zabawy, podbudowanej refleksjami wynikającymi nie tylko ze znakomitej formy rysunków Andrzeja Czeczota, ale także z ich treści. Treści o częstokroć przewrotnej, ale zawsze trafnej i przekonywającej puencie.

Marek Wojciech Chmurzyński
Dyrektor Muzeum Karykatury
im. E. Lipińskiego

Andrzej Czeczot

    Urodził się w Krakowie 27 października 1933 roku. Studia artystyczne odbywał w Katowicach na Wydziale Grafiki filii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, studiując u profesorów: Leona Dołżyckiego, Rafała Pomorskie-go i Antoniego Raka. Ukończył je w roku 1957.
Zadebiutował na łamach tygodnika satyrycznego „Szpilki” w roku 1956. Wkrótce stał się czołowym współpracownikiem tego pisma, zaś o jego prace ubiegało się wiele poczytnych czasopism, m.in.: „Świat”, „Przemiany”, „Kocynder”, „Poglądy”, „Polska”, „Ty i ja”, „Problemy”, „Tygodnik Kulturalny” i „Literatura”. W „Literaturze” ukazywała się jego stała rubryka. W tym okresie jego prace ukazywały się też w czasopismach zagranicznych: „Pardon” (Frankfurt nad Menem), „Harakiri” (Paryż) i „The New Yorker” (Nowy Jork).

    Za publikację rysunku Ryszard IV w „Literaturze” w roku 1976 - sądzony i skazany. W roku 1981 internowany w czasie stanu wojennego. W roku 1982 wyjechał do USA i osiadł w Nowym Jorku. Od roku 1997 mieszka w Polsce..
W Nowym Jorku współpracował z „New Jork Times” (ilustracje), „The New Yorker” (okładki i humor rysunkowy), „Washington Weekly” i „Chronicles of Culture”. W tym okresie w szwajcarskim miesięczniku „Graphis” - obszerna prezentacja prac. Rysuje też w „GQ” i „Wall Street Journal”. Obecnie współpracuje też z „Polityką” i „Nie”.
W Polsce wydał kilka albumów swoich prac: Gumno, 100 rysunków, Warszawa 1979; Czeczot, Warszawa 1979; IFO Zidentyfikowane Obiekty Latające, Gdańsk 1980; Nic się nie zdarzyło!!! Rysunki, Warszawa 1980 i inne.

    Jest autorem 30 krótkometrażowych filmów animowanych dla dorosłych (m.in. Makatki, 1978); a także scenografii telewizyjnych, teatralnych i kabaretowych. W łódzkiej wytwórni „Europa” zrealizował swój autorski film pełnometrażowy Eden.
Projektował również liczne plakaty i reklamy. W USA zaczął malować. Jego akwarele były sprzedawane w Ash Hoorn Gallery na Manhattanie w No-wym Jorku i w Nantuckett. Swoje prace wystawia w FF-Gallery w Brooklynie, w Chicago i w Toronto.

    Główny nurt jego działalności artystycznej to ilustracja książkowa, w tym ok. 200 książek i ponad 450 okładek książkowych, m.in.: Stefan Chmielnicki Pejzaż satyryka, Katowice 1962; Jan Adamczewski Z latem na ty, Katowice 1965; Jerzy Sochonik Karawana jedzie dalej, Katowice 1969; Jan Sztaudynger Wiórki, Katowice 1966; Jan Adamowski Ja do lasu muszę, Katowice 1969; Ryszard Marek Groński Tak swojo mi, Warszawa 1973; Kalendarz Satyryczny „Szpilek” na rok 1974/1975, Warszawa 1974; Kopf durch die Wand, Berlin 1980; Satirikon'80, Berlin 1980; Teatr Powszechny, Warszawa 1978; Dorota Symonides, Janina Hajduk-Nijakowska, Teresa Smoleńska Księga humoru ludowego, Warszawa 1981; Ryszard Marek Groński Tych kilka bajek, które znam, Warszawa 1982; Ryszard Marek Groński Satyra kłamie!, Warszawa 1983; Janina Hajduk- Nijakowska, Nie wszystko bajka. Polskie ludowe podania historyczne, Warszawa 1986; New York Fables by...- Andrzej Czeczot - Bajki nowojorskie, Krystyna Kofta Jak zdobyć, utrzymać i porzucić mężczyznę, Warszawa 1999; Krystyna Kofta Wychowanie seksualne dla klasy wyższej, średniej i niższej, Warszawa 2000; Julian Tuwim Polski Słownik Pijacki, Warszawa 2000 i wiele innych ( m.in. współpraca z wydawnictwami Randon House, Saint Martin Press i Clarkson and Porter). Publikacja rysunków w albumie Artists and Writers about New York (krytyczne omówienie w graficznym piśmie fachowym „Land HC”, Nowy Jork 1986).
Andrzej Czeczot jest laureatem licznych nagród i wyróżnień. W latach 1970,1971 i 1973 został laureatem „Złotej Szpilki”. Otrzymał nagrodę specjalną wydawnictwa „Ceskoslovensky Spisovatel” na V Międzynarodowym Biennale Grafiki Użytkowej w Brnie w roku 1972 (za ilustracje do Przygód Dobrego Wojaka Szwejka). Nagrodzony Brązowym Lajkonikiem na krakowskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w roku 1978 za cykl Makatki. Ponadto nagrody w konkursach organizowanych w Montrealu (III International Salon of Cartoons w roku 1966) i Skopje (nagroda czasopisma „Osten” w  1972 roku).
Wystawy indywidualne: wystawa indywidualna rysunków, Poznań 1976; indywidualna wystawa malarstwa, Nowy Jork-Manhattan-Sumer Graphits Gallery, 1984; Andrzej Czeczot, Malarstwo i grafika, Warszawa - Kordegarda 1990 (katalog wystawy); Andrzej Czeczot, Rysunki, Legnica - Centrum Sztuki-Teatr Dramatyczny 1995 (katalog wystawy); wystawa indywidualna rysunków, Katowice 1995; Andrzej Czeczot, Malarstwo i rysunek, Kazimierz Dolny 2000 (katalog wystawy).

    Udział w polskich i zagranicznych wystawach zbiorowych (m.in.): Salon „Szpilek”, Warszawa 1966 i 1975; III International Salon of Cartoons, Montreal 1966; XXII Międzynarodowy Salon Humoru, Bordighera 1969; V Międzynarodowe Biennale Grafiki Użytkowej, Brno 1972; X International Salon of Cartoons, Montreal 1973; II Ogólnopolska Wystawa Satyry, Warszawa 1977; International Salon of Cartoons, Montreal 1980; Międzynarodowe Biennale Plakatu, Warszawa 1984; Polnische Karikaturisten der Gegenwart, Hannower - Wilhelm-Busch-Museum 1987; Jesteśmy, Warszawa-Zachęta 1991; Polish Satirical Art., Nowy Jork 1994; Prezydenci i nie tylko, Warszawa - Muzeum Karykatury 1996; Rysownicy „Polityki”, Warszawa - Muzeum Karykatury 1997; Panorama Karykatury Polskiej..., Warszawa - Muzeum Karykatury 1998; Artyści Polscy w The New York Times, Warszawa - Muzeum Karykatury 2004.

    We wrześniu 2000 roku TVP 2 wyemitowała film dokumentalny poświęcony osobie i twórczości Andrzeja Czeczota pt. „Z Czeczotem przez Niebo i Piekło”, w reżyserii Piotra Bikonta.